Eindelijk was Akiko een volgroeid Mii-personage geworden! Het was dinsdag 17 november 2015 geworden, en dat was de tijd dat Akiko eindelijk uitgerust kon worden als Mii-vechter. “Ik zou graag willen dat zij een Mii-bokser werd. Dan is zij lekker in vorm!” zei de mannelijke Wii Fit-trainer. “P van perfect!” zei Hitomi. “U van Ultra!” zei Akiko haar moeder na. “Yeah! V van victorie!” zeiden ze allebei tegelijk. Ze staken twee vingers omhoog, zoals Hitomi deed toen zij een gevecht won. “Nu is het nog niet zover. Het zou eerst nog moeten gebeuren. Eerst moet Akiko van de 3DS van het evenbeeld van Nanco naar de Wii U van het evenbeeld van Nanco gekopiëerd worden, dan wordt zij gekozen als Mii-bokser, dan wordt zij uitgerust, dan krijgt zij aparte speciale aanvallen, en tot slot krijgt zij nieuwe kleren en een hoofddeksel om te dragen. Dan wordt zij als Mii-bokser weer gekopiëerd naar de 3DS van het evenbeeld van Nanco. Snap je het een beetje? Het evenbeeld van Nanco heeft het ook bij jou gedaan.” zei de mannelijke Wii Fit-trainer rustig. “Ja, ik begrijp het heel goed.” zei Hitomi. “Ik ook!” zei de energieke Akiko vrolijk. Akira had het al gehoord over Akiko aan de mobiele telefoon toen hij praatte met Hitomi. Hij wilde Hitomi nog een keertje zien. “Vrijdag, zaterdag, zondag en maandag waren vermoeiend, maar ik ben erg blij dat er ook hele leuke dingen gebeurd waren. Twee weken geleden was Nanco ook knock-out geweest.” zei Akira. “Dat begrijp ik. Maar ik heb de leukste tijd van mijn leven gehad! Ik blijf maar sterker worden!” zei Hitomi. “Ja.” zei Akira, “Fijn dat het weer goed komt. Larissa is weer beter. Snel, hè?” “Zeker! Wil jij even praten met Akiko?” vroeg Hitomi. “Ja, ik ben er nu al klaar voor.” zei Akira. “Oké, komt zij!” zei Hitomi. “Hallooooo met Akiko! Hoe gaat het, Kira Kira?” zei Akiko grappend. “Ja.” zei Akira. “Neeeeeee, HOE gaat het?” lachte Akiko. “Goed.” zei Akira. “Fijn om te horen! Als ik later groot ben word ik een Mii-vechter! Mag ik dan met jullie mee?” zei Akiko. “Ja.” zei Akira, “In het volgende verhaal gaan we ECHT op avontuur. Dan ga ik samen met mijn vrienden, je vader en moeder, MIJN vader en moeder, mijn neef en jou nieuwe dingen proberen te ontdekken. Ik laat jou ons kasteel zien, want ons kasteel is ook jouw kasteel. Over twee dagen gaan wij eropuit. Ik moet me eerst voorbereiden op de training.” zei Akira. “Ik ga ook trainen! Joepie! J van Joepie!” zei Akiko. “Je bent sprekend je moeder!” lachte Akira, “Kiko, zul je voorzichtig zijn?” “Ja hoor Kira Kira! Doe jij de groeten aan je mama en je papa?” vroeg Akiko. “Ja.” zei Akira. Toen zei hij: “Stom dat ik mijn eigen verhalen niet mag lezen. Want het duurt nogal lang voor ik het afkrijg.” “Ach, dat geeft toch niks! Als je maar gelukkig bent, en dat is het enige dat telt! Ik moet nu ophangen, fijne dag nog verder, nou daaaaaaaaaaaaaaaag!” zei Akiko. “Tot morgen.” zei Akira. Akiko hing op.