Akira begon op donderdag 26 november al heimwee te krijgen. Hij zei: “Was ik maar weer terug in kasteel Osaka. Ik mis mijn papa en mama…” “Maar… Wij zijn maar twee maanden op het VanHelsing-eiland!” zei Sachi verbaasd. “Dat wel, maar voor mij duurt het een eeuwigheid. Ik wil weer terug naar mijn vaderland…” zei Akira. “Als jij terug naar huis wil, dan gaan wij wel met je mee.” zeiden Minato en Sachi. “Ik moet eerlijk zeggen dat ik mijn vader en broer ook mis…” zei Fleur. “Waar woont opa nu?” vroeg Floris. “Hij woont in een klein huisje, en daar zorgt hij voor mijn broer Peter.” zei Fleur. “Je bedoelt oom Peter.” vroeg Floris. “Ja. Ik heb een beetje heimwee…” zei Fleur. “Hoe is het met papa?” vroeg Floris. “Hij mist ons ook. Gelukkig zijn Lodewijk en ik nog vrienden.” zei Fleur. “Waar zou papa zijn?” vroeg de drieling. “Volgens mij is Lodewijk in het kasteel van zijn oude vriend Bowser.” zei Fleur. “Ik wil wel met jullie mee.” zei Mr. Game & Watch. “Zullen we dan maar wens gaan?” vroeg Akira. Hij had een kussen onder zijn arm geklemd. Dat kussen had hij zelf gemaakt. Akira, Sachi en Minato maakten een buiging naar hun vrienden, terwijl Fleur en haar kinderen en vriend naar hun vrienden zwaaiden. “Dag, tot ziens! Tot de volgende keer! Sayōnara!” riep iedereen. Dit alles gebeurde terwijl twee portalen verschenen. De ene vlakbij de kledingwinkel ging naar kasteel Osaka en de ander vlakbij de relatietester ging naar Kaatsheuvel. Ik verscheen uit de eerste portaal vlakbij de kledingwinkel. “Hallo Akira! Wil er iemand weer terug naar huis? Dat kan! Steek je vinger op als je wilt!” riep ik. Akira, Sachi, Minato, Fleur, Mr. Game & Watch, Fleur, Floris, Sonia, Sascha en Chantal staken hun vinger op. Akira, Sachi en Minato liepen door het eerste portaal terwijl Fleur, haar vriend en haar kinderen door de tweede portaal liepen. En zo kwam iedereen weer thuis. Akihiro zei tegen zijn zoon: “Ik wist wel dat je heimwee zou hebben, mijn zoon. Ik miste jou ook.” zei hij. “私は、ママとパパをあなたを愛しています。” (Watashi wa, mama to papa o anata o aishiteimasu.) «Ik houd van jullie, mama en papa.» zei Akira. Hij knuffelde zijn vader en moeder. Sachi en Minato knuffelden mee. Het was net of Ayumi en Akihiro er twee nieuwe kinderen bij gekregen hadden. Fleur was nu met haar vier kinderen en vriend in het huis van haar vader. “Goedenavond, mijn dochter.” zei Karel. “Insgelijks, papa Karel. Hoe gaat het met je?” vroeg Fleur. “Goed, en met jou?” zei Karel. “Met mij gaat het ook goed.” zei Fleur. “Waar is je vriend? Wie is dit gezichtloze mannetje?” vroeg Peter.
Mr. Game & Watch
“Dit hier is Mr. Game & Watch. Hij is één van de alleroudste personages in een videospelletje. Hij verscheen voor het eerst in het videospelletje ‘Ball’ voor het Game & Watch-systeem.” zei Fleur. “Bliep” zei Game&Watch. “Aangenaam.” zei Peter. “Hebben jullie zin in een boterham met hagelslag en Venz-funnies?” vroeg Karel. “Jaaaaaaaa!” juichten de 4 kinderen blij. En zo is er weer een eind gekomen aan een legende. Een legende van 11 verhalen over samoerais, ninja’s, ridders, draken, koningen en keizers, koninginnen en keizerinnen, prinsen en prinsessen, koks en gastheren, spierbonken en snelheidsduivels, langzame krijgers, boksers, zwaardvechters, schutters, nieuwe kinderen en een groot eiland midden in de garnalensaladeoceaan. En ik ben het engeltje op de schouder van het evenbeeld van Nanco. Mijn naam is Jan-Willem van Dijk. Alles is weer goed gekomen. Sayōnara!