Hoofdstuk 2: De UFO

Hoofdstuk 2: De UFO

Toen de dag aangebroken was, kwam er opeens een UFO landen op de dichtstbijzijnde heuvel. De deuren gingen open. De buitenaardse wezens kwamen uitstappen en veroorzaakten een hoop trammelant. Akira rende door alle verwarring heen en slaakte kreten van angst. Sachi riep: “De samoerai slaat op hol! Ik moet meteen de UFO in…” Maar Sanem vocht samen met de ninja’s tegen de aliens die de boel onveilig maakten.

Sachi bespioneerde de UFO meteen. Zij deed het rustig aan. Terwijl de aanval plaatsvond en de leider het niet aankon, neusde de slimme jongedame in de UFO rond. Zij wilde erachter komen wie er achter de snode hypnoseplannen zat. Ze keek door het raam van de controlekamer…

…en zag een man met kort zwart haar omhuld in een petje en met een zonnebril op. Die man droeg een snor en zag eruit als een gangster uit de VS. “Ssssssst…” fluisterde Sachi, “volgens mij zijn ook de aliens gehypnotiseerd. Hun oorspronkelijke leider schijnt achtergelaten te zijn op zijn eigen planeet en die enge man is er toen vandoor gegaan met de UFO. De enge man in de controlekamer zit erachter…”

“ZEG EENS, WAT DOET U HIER, JONGEDAME?” hoort Sachi opeens hard uit de luidsprekers komen in de UFO. “Nou, ik liep zomaar wat rond…” zei Sachi. “GEEN GRAPJES, ANDERS KNALT HET!” riep de gangster die opeens achter haar stond. Hij had een laserpistool uit zijn broekzak getrokken.

“Wie ben jij?” vroeg Sachi beleefd. “Mijn naam is Huge Lizzard! Ik ben de gevaarlijkste crimineel van Amerika! Geef je over of je krijgt de volle lading!” schreeuwde de crimineel. Sachi ging toen meteen het eindgevecht aan.

Klik hier voor het eindgevecht.

Precies op dat moment rende Sachi naar de controlekamer, knipte zij in haar vingers door het microfoontje zodat de hypnose in 1 seconde uitwerkte. De aliens waren weer gewoon zichzelf, maar wisten net als de ninja’s niet waar zij waren.

Gelukkig sprak Sachi door de microfoon: “Lieve ruimtewezens. Hier spreekt Sachi in de controlekamer van jullie UFO. De meester die jullie hypnotiseerde was geen echte meester, maar een Amerikaanse gangster met de naam Huge Lizzard. Wees maar niet bang voor mij, want Akira de samoerai, Sanem en ik gaan jullie terug naar jullie planeet brengen. Dan kunnen jullie je echte meester zien. En voor Akira en Sanem: het komt allemaal wel goed. De schurk is dood en jullie kunnen samen met de ninja’s de ruimtewezens meenemen en begeleiden naar de UFO. Ik wens jullie veel geluk! Gesproken door Sachi Watanabe.”

Opeens werd Akira rustiger en ging hij samen met Sanem en de ninja’s de aliens weer terug naar hun schip brengen. Sachi opende de deuren en iedereen stapte in de UFO.

Akira telde af in de microfoon: “10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, Ignition, Liftoff.” En daar ging de UFO. Akira zat in de bestuurderscabine, want hij leerde de weg kennen met een ruimtenavigatiesysteem. Sachi zat in de controlekamer als co-piloot, en zij was tegelijk ook de gezagvoerder in de UFO.

Even later landde de UFO op Saturnus, waar een oude alien vastgebonden zat en wachtte op zijn leerlingen. “Die aardbewoners zijn niet te vertrouwen! Één van hen heeft mijn ruimteschip gestolen…” mopperde de oude alien.

Opeens zag hij iets vliegen en landen vlakbij hem. “Maar… Dat is mijn UFO! Het is weer terug!” riep de oude alien blij. De deuren gingen open.

Eerst stapte de samoerai Akira uit. “Wees maar niet bang. Wij hebben je leerlingen teruggebracht. Niet alle aardbewoners zijn slecht, moet je weten.” zei Akira geruststellend.

Daarna stapte Sanem uit. “QUAREL!” riep ze blij. De oude alien heette namelijk Quarel Zodiac.

Daarna stapte Sachi uit, gevolgd door een ninjaleger en de andere aliens. “Mijn kleintjes! Daar zijn jullie!” riep Quarel. “Meester!” riepen alle aliens, blij dat ze Quarel zagen. Zij omhelsden Quarel en maakten zijn touwen los.

Quarel zei: “Wat ben ik blij dat jullie mij weer bevrijd hebben! Zeg, wie zijn de mensen die mijn UFO weer teruggebracht hebben?” “Mijn naam is Akira Hashimoto.” zei Akira. “SANEM!” riep Sanem. “Hallo Quarel, mijn naam is Sachi Watanabe.” zei Sachi.

“Akira, bedankt dat jij de schurk hebt verslagen die mijn UFO stal.” zei Quarel. “Je hoeft mij niet te bedanken,” zei Akira, “bedank Sachi maar. Zij is de heldin van dit verhaal.” “Hihihi, graag gedaan!” giechelde Sachi. “Mag ik je nog één keer bedanken, ja of nee?” vroeg Quarel. “Ja hoor.” zei Sachi. Iedereen zei toen in koor: “HARTELIJK BEDANKT!” En zo is er een eind gekomen aan het eerste avontuur van Akira, Sachi en Sanem. Komt het allemaal toch nog goed…

EINDE

Wil je weten hoe het verder gaat? Lees het tweede verhaal over samoerai Akira en zijn vrienden.