Hallo websitebezoekers! Deze keer heb ik twee liedjes op mijn website gezet die op elkaar lijken, maar tegelijk ook verschillend zijn. Het gaat namelijk over twee tempels. De mechanische luchttempel van het licht en de mechanische luchttempel van de duisternis. Het is geïnspireerd op Super Mario 74, een Super Mario 64-hack bedoeld als parodie-vervolg. De laatste twee werelden uit die game hebben me zo geïnspireerd dat ik eerst een liedje heb gemaakt over de tempel van de duisternis in 2013, en zeven jaar later heb ik een liedje over de tempel van het licht gemaakt.
De echte namen van de tempels zijn ‘Luminium Sphere’ en ‘Ombru Sphere’.
Veel luiserplezier!
Liedteksten gecombineerd:
Couplet 1
Waar ik nu ben is onbekend
Maar het zit ergens hoog in de lucht
Het is dag (nacht),
En de zon schijnt heel erg hard
(Het is donker en zo zwart)
En het uitzicht is zo mooi…
Dat geef ik toe.
Brug
We proberen niet te vallen
Van de muur af te vallen
In de wolken
(Maar we zien niks)
We proberen dus te springen
en tussendoor te zingen
in de zon en in de wolken
(terwijl we niks zien, terwijl we niks zien)
Refrein
Dus daar zitten we nu dus boven
in de gigagrote tempel van het licht (de duisternis)
Het is zo moeilijk om te rennen
door de gigagrote tempel van het licht (de duisternis)
We kunnen heel erg veel verdwalen
in de gigagrote tempel van het licht (de duisternis)
en we moeten dus niet vallen
in de eindeloze straling (diepte) van het licht (de duisternis)
In het licht (de duisternis)
Couplet 2
Waar we nu zijn is heel erg groot
en we springen dus van muur tot muur
We geloven altijd in onszelf
maar het is ook heel erg warm (koud),
Dat geef ik toe.
Brug en refrein
Solo (vocoder) en refrein