“Ken jij Marie Rose?” vroeg Hitomi. “Nee.” zei Akira. “Dat is de kleinste vechter in Dead or Alive 5: Last Round, maar zij is wel erg snel! Ik heb een keer tegen haar gevochten, en toen had ik verloren.” zei Hitomi. “Wie is zij?” vroeg Akira. Hitomi liet haar foto zien.
Marie Rose
“Marie Rose is de dienaar van Helena Douglas. Zij heeft twee staartjes in haar haar en blauwe ogen. Zij komt uit Zweden en is geboren op 6 juni 1995 (dacht ik). Zij ziet er eigenlijk veel jonger uit dan zij eigenlijk is. Zij kleedt zich in Gothic Lolita-kledij, maar varieert af en toe haar modesmaak om andere kleren aan te trekken. Dat doe ik ook. Eliot kent haar persoonlijk wel heel goed zoals hij mij ook kent. Ik houd ervan om veel te koken. Marie Rose vindt het leuker om griezelfilms te kijken en te naaien.” zei Hitomi. “Zij liever dan ik.” zei Akira. Hitomi ging verder: “Oh, en zij is ook anders dan ik, zoals de meeste mensen. Als ik bijvoorbeeld een gevecht verlies, val ik op de grond en hijg ik. Als Marie verliest, huilt zij. Dat komt omdat zij het erg vindt om te verliezen. Maar dat ‘huilen’ schijnt zij niet echt te doen…” “Houdt zij jou soms een beetje voor de gek?” vroeg Akira. “Misschien. Als ik als overwinnaar lang genoeg kijk, begint zij een beetje te lachen. Eigenlijk is ze nergens bang voor. Eliot heeft ooit een keer een relatie met haar gehad, net als bij mij.” zei Hitomi. “We weten nog niet met wie hij later een relatie krijgt.” zei Akira. “Dat weet toch niemand?” lachte Hitomi. Zij ging verder: “Maar zij was wel een hele goede tegenstander. Het lijkt mij wel leuk om haar uit te nodigen in de Mii-appartementen…” “Dat zou fijn zijn.” zei Akira. Ondertussen zaten ook Nick en Monstro met elkaar te praten. “Zeg grote broer, ken je Najib Amhali nog?” vroeg Nick. “Nee, niet echt. Ik bedoel: ik weet wel wie hij is, maar hij kent mij niet!” zei Monstro. “Het had mij wel fijn geleken om heb in de Mii-appartementen te zien…” zei Nick, en hij liet een foto van Najib zien.
Najib Amhali
“Hier is Najib Amhali aan het doen alsof hij doodgeschoten is. Het is het laatste deel van ‘Zorg dat je erbij komt’. Ik kan me nog herinneren dat hij stagiair op onze school was geweest, ook al was hij er een beetje te oud voor. Hij maakte af en toe wel rare grappen, en net als Roué Verveer ging hij een beetje te ver. Maar hij was wel een heel aardige man. Echt waar.” zei Nick. “Dat vind ik fijn.” zei Monstro. “Hij is een man van veel geduld, want hij was in een arm gezin opgegroeid. Veel mensen denken dat het niet fijn is om zo arm te zijn, maar Najib had erg veel geduld. Hij kon heel erg goed trommelen, en dat had hij allemaal geleerd op een emmer. Hij heeft 3 broers en een pleegzuster. Hij schijnt ook erg goed te zijn in imiteren van mensen, dieren en andere dingen. Hij kan heel goed drummen, beatboxen en mondharmonica spelen. Hij was zelfs welkom bij onze band in Wii Music. Ik denk dat Larissa het nog weet…” zei Nick. “Ik denk het niet…” zei Monstro. “Zeker wel! Het was erg fijn om Najib op de Djembé te horen drummen terwijl ik een keer op de sitar mocht spelen met mijn opa! Hij was ook een geweldige voetballer. Als de spelen komen, zullen wij hem dan uitnodigen om in een viertal, of hoe heet het ook alweer, te spelen?” zei Larissa. “Ja, dat lijkt me wel leuk.” zei Monstro. “Alleen wel jammer dat het evenbeeld van Nanco geen bal over voetbal snapt…” zei Nick. “Klopt,” zei Nanco, “Ik snap het ook niet. Maar Najib was erg grappig!” “Misschien kunnen wij ook hem uitnodigen…” zei Larissa. Floris was ondertussen met zijn moeder aan het kletsen. Fleur zei: “Iedereen schijnt erg gek te zijn op Sylvie Meis. Zelfs de eigenaar van het zogenaamde Yoshi’s-eiland…” “Wie is dat?” vroeg Floris. “Wie? De eigenaar of Sylvie?” vroeg Fleur. “De eigenaar van het Yoshi’s-eiland.” zei Floris. “Dat mag ik niet zeggen, want dat is privé. Hij schijnt het evenbeeld van Gerard te zijn…” zei Fleur. “Ooooooh nou heb jij het al verklapt mamaaa!” riep de drieling. “Een beetje maar, een beetje maar…” suste Fleur. “Vertel eens?” vroeg Floris.
Sylvie Meis
“Je mag eigenlijk niet naar dat soort plaatjes kijken omdat je nog te jong bent, maar Sylvie Meis werkt bij Hunkemöller. Dat is een lingeriemerk dat allerlei soorten lingerie verkoopt voor vrouwen en meisjes. Sylvie scheen ook een kind geadopteerd te hebben en datzelfde kind getroeteld te hebben met woorden van de mode. Dat zou ik nooit bij jullie gedaan hebben…” zei Fleur. “Ja, maar waarom denk jij er eigenlijk aan, mama?” vroeg Floris. “Het had mij wel leuk geleken als… Nee, toch maar niet, want het Yoshi’s-eiland heeft al een Sylvie Meis. Iemand anders bijvoorbeeld. Wat dacht je van… Ach weet je, laat ook maar zitten. De Mii-appartementen zijn vol. Misschien kunnen wij het maar beter afwachten…” Hitomi praatte verder over de tegenstanders en teamgenoten die zij ooit in haar leven ontmoet had. En Akira? Die vindt het allemaal wel best.
Naar hoofdstuk 7: Alle kleinkinderen van het VanHelsing-eiland zijn getrouwd!